De hoge laarzen die ik speciaal voor de ontdekkingstochten door ons gebied het Hoosden heb aangeschaft komen nu wel erg goed van pas. Ik kan het pad in het gebied waar de konikpaarden grazen met mijn laarzen wel aan maar daarbuiten zijn zelfs deze niet hoog genoeg. Met andere woorden: het kwelwater staat bijzonder hoog deze dagen.
Terwijl ik foto’s maak hoor ik links van me wat in het water en richt ik mijn camera die kant op. Voor het eerst zie ik een bever in dit gebied. Dat z eer zitten was al eerder duidelijk a.h.v. pootsporen en de 2 burchten die we in het gebied zijn tegen gekomen.
Verder het gebied verkennen met dit hoge water gaat niet lukken. Dus zoek ik verder nabij de plek waar ik sta. En zoals zo vaak wanneer mijn tempo laag ligt en ik de moeite neemt om in te zoomen, wordt ik aangenaam verrast. Hoog water is blijkbaar toch voor veel dieren wel vervelend. Waar naar toe? En als het water voor deze kleine diertjes als een tsunami stijgt dan rest niks anders dan het hogerop te zoeken.
De blauwe is een elzenhaantje, de rood-bruine een wilgenhaantje. Wie de andere namen weet kan een reactie op dit blog de namen doorgeven.
Tevreden met mijn waarnemingen en hopelijk geslaagde foto’s keer ik huiswaarts.
