Het vriest nog flink als we deze ochtend om 10 uur hebben afgesproken bij de Geluksplek (nr 8) aan De Dreeft. Ruud en ik gaan vandaag een route uitzetten voor onze groepsexcursie op 13 maart (een excursie voor de deelnemers aan de Natuurgids-Opleiding van het IVN). Eigenlijk weten we de route al maar willen we deze met GPS vastleggen. Goed ingepakt tegen de kou en met camera gaan we op pad naar de steilrand.
Al snel raken we onder de indruk van het broekbos. Door de sneeuw, het ijs en het zonlicht oogt het heel open en kunnen we ver kijken. Dat is in andere seizoenen wel anders. Plotseling worden we opgeschrikt. Door het dalende water in het gebied houdt het ijs het niet en scheurt het onder luid gekraak. Echt spectaculair en tijdens rest van onze tocht horen we het met regelmaat.
Al snel laat een roodborstje zich zien en volgt ons geruime tijd. Ook andere vogels zijn in de buurt. Merels, witte kwikstaart en een specht (alleen hoorbaar).
Terwijl we over de met sneeuw bedekte steilrand lopen zien we de beverburcht en even verderop de ingang van een vossenhol of is het toch een dassenburcht. Er zijn geen sporen waaraan we kunnen afleiden om welk dier het hier gaat. Ter hoogte van de Varkensdijk zien we meerdere dassensporen. Logisch want hier bevindt zich een grote burcht en zijn meerdere ingangen goed zichtbaar. Aan de dassensporen kunnen we ook duidelijk zien welke ingangen recent zijn gebruikt.
Diverse sporen van dassen, reeën en honden. 
hoefafdrukken van een ree. 
Wroetplek van een das. 
Wie heeft hier urine achter gelaten? 
Dassen spoor. 
Dassen spoor met op de achtergrond een ingang van de burcht. 
Bij de ingang van de burcht heeft een das zijn vacht schoongeschud. 
Deze das vond de sneeuw maar niks…
Behalve dassensporen zijn onderweg ook andere sporen zichtbaar al maken de vele hondensporen het ons niet gemakkelijk. Toch herkennen we sporen van reeën en wilde zwijnen in de sneeuw. Ook meerdere plekken waar de sneeuw is weggegraven en in de bodem naar voedsel is gezocht duiden op wilde varkens en reeën.
Bij de dassenburcht maken we rechtsomkeer evenals onze roodborst. En terug bij de Geluksplek lopen we door naar het open terrein richting paardenschuur. Ook hier kraakt het ijs volop en worden we wederom verrast. Ditmaal door zowel een witte als een grote gele kwikstaart. Beiden trippelen over de gebroken ijsschotsen in het broekbos dat grenst aan het open terrein. Of er toch iets van eten te vinden is op het ijs?
Terwijl de Konikpaarden op afstand blijven doet een zanglijster dat allesbehalve. Opeens is hij er en huppelt ie nieuwsgierig op een meter of 4 afstand. Wij zien rustig toe en de vogel komt steeds dichterbij. Pas als wij zelf in beweging komen gaat ie er vandoor.
We kijken nog even rond in het met sneeuw en ijs verfraaide landschap. Achter ons kraakt het weer van jewelste. Tijd om er voor vandaag een punt achter te zetten.
